به نقل از «فرارو»

قدیمی‌ترین قنادی مدرن پایتخت اینجا بود/ اولین غذای فرنگی‌ها کجا پخته شد؟

تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۱۰۶۶۴

کافه نادری در خیابان جمهوری ازجمله بنا‌های ارزشمند تاریخی است که نامش با بسیاری از اتفاقات و رویددا‌های فرهنگی تاریخ کشور گره خورده است.

به گزارش همشهری آنلاین، بهاره خسروی:سال ١٣٠٦ یک مهاجر ارمنی به نام «خاچیک مادیکیانس» در خیابان نادری کافه‌ای به سبک فرنگی‌ها راه‌اندازی می‌کند که خیلی زود به معروف‌ترین پاتوق روشنفکران و اهالی پایتخت‌نشین تبدیل می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آقای مادکیانس قبل از راه‌اندازی این کافه در خیابان جمهوری که پیش از آن به نادری مشهور بود، نخستین قنادی و شیرینی‌پزی مدرن تهران روبه‌روی سفارت انگلیس در همین مکان فعلی افتتاح کرد. بعد از مدتی هم به این نتیجه رسید راه‌اندازی یک کافه به سبک فرنگی‌ها می‌تواند پر رونق و مشتری باشد، دست‌به‌کار راه‌اندازی کافه شد. نام خیابان نادری را هم روی کافه گذاشتند.

کافه نادری نخستین کافه رستورانی بود که غذا‌ها و نوشیدنی‌های فرنگی را وارد ایران کرده و برای نخستین بار پایتخت نشینان طعم کافه گلاسه، قهوه ترک، قهوه فرانسه، یونانی را چشیدند. علاوه بر آن نخستین غذا‌های فرنگی مانند: بیف استراگانوف، بیفتک و شاتوبریان و ... در این کافه به مشتریان ارائه شد. از سال‌های ۱۳۱۵ و ۱۳۲۰ به بعد کافه نادری معتبرترین پاتوق روشنفکران معاصر شد و افرادی مانند:صادق هدایت، سیمین دانشور، احمد فردید، نیما یوشیج، جلال آل‌احمد، نصرت رحمانی، احمد شاملو و... پای ثابت این کافه شدند. به‌دنبال آن افراد علاقه‌مند به دیدار سلبریتی‌های زمان خود، پاتوقشان همین کافه بود.

نکته جالب‌تر کافه نادری به نسبت گراندهتل از اولین مجموعه‌های مدرن پذیرایی و اقامتی تهران اجتماعی بودن این کافه است در واقع افراد ثروتمند بیشتر به گراند می‌رفتند واما قشر متوسط و روشنفکر جامعه بیشتر وقت خود را در کافه نادری می‌گذراندند. مشتریان کافه نادری همگی جز افراد تحصلیکرده و کتابخوان جامعه بودند و به تقلید از آنچه در اروپا جریان داشت می‌نشستند و درباره شعر و ادبیات به ویژه تئاتر که آن زمان میان قشر روشنفکر تازگی داشت، صحبت می‌کردند. بسیاری از مردم هم برای دیدن چهره مطرح فرهنگی و هنری ورزشی راهی این کافه می‌شدند و در دل همین نشست‌ها و گعده‌ها بسیاری از رویداد‌های تاریخی کشور چه آشکارا یا مخفیانه رقم خورد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: کافه نادری کافه نادری راه اندازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۱۰۶۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(تصاویر) خیابانی که قرار بود شانزلیزه ایران شود

خیابان لاله‌زار قدمتی به درازای تاریخ پایتخت دارد. زمانی تنها یک باغ خارج از حصار شاه طهماسبی بود و به مرور به یکی از شلوغ‌ترین و پررفت‌وآمدترین خیابان‌های تهران تبدیل شد.

روزگاری لاله‌زار مدرن‌ترین خیابان تهران نام داشت و بسیاری از اولین تجربه‌های مدرنیته را در حافظه خود ثبت کرده است. زمانی نیز به‌عنوان خیابان فرهنگی تهران قدیم از آن یاد می‌کردند.

شواهد امر می‌گوید که لاله زار باید پیش از سال ۱۱۹۰ خورشیدی به وجود آمده باشد. در عصر قاجاریه، این باغ مکان تفریح و تفرج پادشاهان به حساب می‌آمد و در سال ۱۱۵۴ خورشیدی و دوران فتحعلی‌شاه قاجار نیز، باغ لاله زار را محل سکونت رییس هیئت اعزامی ناپلئون بناپارت در نظر گرفتند. با توسعه شهر تهران، این باغ و اراضی اطراف آن نیز جزئی از محدوده پایتخت شد و روند رو به رشد خود را با سرعت پشت سر گذاشت.

سال ۱۲۵۲ خورشیدی و در عهد ناصری، ناصرالدین شاه در سفری به فرنگ، از تماشای خیابان شانزلیزه پاریس به وجد می‌آید. در بازگشت او، باغ لاله زار ۹۰ هزار تومان فروخته می‌شود و مسیری از میان این باغ می‌کشند تا خیابانی به سبک خیابان‌های اروپایی و شبیه شانزلیزه پاریس، در طهران آن روز‌ها ساخته شود.

اولین سیم تلگراف را از باغ لاله زار کشیدند، اولین چراغ گاز تهران قدیم را در شب‌های لاله زار روشن کردند، اولین سالن سینما و اولین مغازه گل فروشی هم در همین خیابان افتتاح شد.

یک خط واگن اسبی، برای گشت‌زنی در خیابان لاله زار تدارک می‌بینند. «محله دولت» نیز در غرب باغ لاله زار، به‌عنوان جدیدترین محله مسکونی تهران، یکی از زیباترین و مصفاترین کوچه باغ‌ها و از مرغوب‌ترین اراضی شهر معرفی شد.

در دوران مشروطه، لاله‌زار اوج رونق و شکوفایی خود را پشت سر گذاشت و تا پایان عصر قاجاریه نیز، یکی از مهم‌ترین نقاط گردشگری پایتخت بود. در پایان عصر قاجار و اوایل دوره پهلوی نیز، خیابان لاله زار یا «شانزه‌لیزه تهران» نماد نوگرایی و هنر ایران را بر پیشانی داشت. خیابانی که ترکیبی از هنر و تجارت را در دل خود جای داده و تئاترها، سینماها، رستوران‌ها و ویترین مغازه‌های مختلف آن، رفت و آمد بسیاری را در این خیابان رقم می‌زد.

امروزه از آن لاله زار طهران قدیم تنها «خانه امین‌السلطان» یا «خانه و باغ اتحادیه» باقی مانده که خوشبختانه از دام تخریب رها شده و به دست مرمت و بازسازی رسیده است. خیابان لاله‌زار قدیمی که امروزه به آن قسمت جنوبی لاله‌زار می‌گویند، حد فاصل خیابان جمهوری تا میدان توپخانه را شامل می‌شود؛ میدانی که خود داستان‌های شنیدنی در خاطر دارد.